Derin Nil

-

 


Sen
Bach dinliyordun Antuan kilisesinde
Ben
Hatırlamaya çalışıyordum müziği
İçerde…
 
Su.
Belki yağmur belki kış
Kuş
Belki yalnızca iz
Kuş ölür diyor ya füruğ
Geriye kalan yalnızca iz,
Oysa burada her şey mahsus mahal…
 
Kafamı kaldırıp göğe
Görmek istedim
Nihavendi ölü bir kuş resmi
Geriye kalan yalnızca,
Kanatların kırık dansı
İz…
 
Mahsus mahalde her şey biraz buruk
Kırık
Akneli
 
Burada en büyük hediye
Bulutlara çizilmiş kuşların uçuşu
Saatlerin dakikaların akışı
Burada en büyük hediye
Bach dinleyebilmek bir gazete kupüründen
Yağmurun sesinden
Mazgalın gürültüsünden 
 
Burada en büyük hediye
Unutabilmek sıradan şeyleri
Bulutlara çizemediklerimizi

Halil Çamay (Üvercinka dergisi 2020 nisan sayısından)

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sevmek Zamanı

-
Resim
 “Doğu dünyası gövdenin tatlı anarşisinden haz almaz, çünkü gövdeyi aşmıştır!” (Lawrence Durrell.    İskenderiye dörtlüsü. Justine.) Sessiz sakin yaşamlar vardır, içe dönük insanlar! Onları bir baloda göremezsiniz... Bir okey masasında, bir siyasi partinin yönetim kurulunda... Kendilerine has yaşamlarıyla, kendilerine ait dünyaları vardır! O dünyadan içeri giremezsiniz... Onların duvarları vardır, o duvarları yıkamazsınız! O duvarlara tırmanamazsınız… Kendilerine tabii insanlardır onlar. Sevinçlerini fark edemezsiniz, üzüntülerini sizlerle paylaşmazlar! Sessiz ve sakin insanlardır onlar. Sükunetleri; terk edilmiş bir Rum evinin ahşap duvarları gibi, efsunlu-gizemlidir. Sanki tarihi adımlarında taşırlar! Hayatı milim milim yaşar bu insanlar. Günlük ihtiyaç olduğu kadar konuşur; ortalarda görünmeleri gerektiği kadar görünürler. Siz onlara ulaşamazsınız, onlar size ulaşır… Yüreklerini, yalçın kayaların doruğundaki kar tepelerine benzetirim ben hep bu insanların. Kar, güneşin kendisinden ö
Devamı

YELKOVAN DİKENİN GÜNÜ

-
Resim
Resim: Aysun Pakalın                                             Önce bir damla kan düştü toprağa Bir çocuğun küçücük bedeninden Ardından yaşlı bir kedinin başı Havada asılı kaldı haykırışa dönen miyavlaması Şeytanın ve yelkovan dikeninin günüydü Sokağın bir ucundan diğer ucuna, İçleri muhafazalı buz kutularına boşaltılmış Cesetlere takılmadan Geçip giden yelkovan dikeninin günü Rüzgârın oynaştırdığı çivisi çıkmış kapıların gıcırtısıydı Ölüm sessizliğini bastıran  Belki de asil Irak’lı isyancıların son sözleri; “ ölmek değil bizi endişelendiren, cesetlerimizin ahvali…”  olmalıydı. Ardından bir papazı çarmıha gerdiler Pontus’ta Ve Aydınlığa bir kurşun sıktı Konstantinopolis’te bir Pontus’lu Sessiz çığlıklar gibi uzandığında sokak ortasına, Ahparig pabuçlarıyla aydınlık; Sözcüklerinden arta kalandı üzerine örtülü gazeteler. “Tanrıların bahçelerinde oynayan küçük çocuklardık” demişti “Oyunumuzun adı ölüm…” Önce çocuklar öldü bu oyunlarda Sonra bilgelerin ettiği sözler… Soka
Devamı